Hoeveel heb ik nodig?

Hoeveel heb ik nodig?

Adviezen over hoeveel vitamines en mineralen we per dag nodig hebben zijn opgesteld door de Gezondheidsraad, de Nordic Council (NC), de EFSA en het Institute of Medicine (IOM). Dit zijn adviesorganen van de overheid. De ‘aanbevolen dagelijkse hoeveelheid’ (ADH) kan verschillen per leeftijdsgroep en per geslacht.

De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH)

De ADH heeft betrekking op de gemiddelde behoefte van de Nederlandse bevolking, met daar bovenop nog een ruime marge om rekening te houden met de spreiding van de behoefte in de bevolking. Volgens de definitie zou de ADH de behoefte van 97,5% van de bevolking moeten dekken. 2,5% van de bevolking heeft dus meer nodig dan de ADH, maar daar staat tegenover dat het merendeel van de bevolking aan minder ook al voldoende heeft.

Als iemand structureel (langer dan enkele weken) minder vitamines binnenkrijgt dan de ADH, betekent dat nog niet automatisch dat er sprake is van een tekort. De kans is groot dat deze persoon hoort bij de 97,5% van de bevolking die aan minder ook al voldoende heeft. Daarom kan een tekort nooit worden aangetoond zonder in het lichaam te meten hoeveel van een vitamine beschikbaar is om de normale functies van de organen en weefsels te laten plaatsvinden. Zo’n onderzoek wordt vitaminestatus-onderzoek genoemd.

Welke uitgangspunten?

Basissupplementen.nl neemt de voedingsnormen van de Gezondheidsraad als uitgangspunt. De Gezondheidsraad heeft sinds 2000 verschillende voedingsnormen herzien. Daarbij houdt de Raad rekening met de nieuwe inzichten. Een deel van de huidige Nederlandse voedingsnormen voor microvoedingsstoffen stamt nog uit 1992 en is daarmee niet meer up-to-date.

De Gezondheidsraad adviseert het volgende

  • Als eerste worden de voedingsnormen gebruikt van de Gezondheidsraad vanaf het jaar 2000
  • Voor de verouderde en afwezige Nederlandse normen worden de voedingsnormen van de Nordic Council (NC) gebruikt. Het gaat om vitamine A, vitamine C, vitamine E, fosfor, magnesium, ijzer, zink, koper, selenium, kalium en jodium.
  • Als er geen NC-normen zijn, dan worden de recent vastgestelde voedingsnormen van de EFSA gebruikt. Dit omdat recente Europese normen de voorkeur verdienen boven Amerikaanse. Het gaat om mangaan, molybdeen en fluor.
  • Wanneer tenslotte de EFSA nog geen norm heeft vastgesteld, worden de voedingsnormen van IOM leidend. Dit zijn de normen voor biotine (voor leeftijdsgroepen van ouder dan 6 maanden), vitamine K (voor de leeftijdsgroepen van ouder dan 3 maanden) en chroom.

ADH of AI (adequate inneming)

Soms wordt niet de ADH, maar de Adequate Inneming (AI) genoemd. De AI is een niveau van inneming dat voldoende is voor (vrijwel) de gehele bevolking. Er is dan onvoldoende informatie beschikbaar om de gemiddelde behoefte te bepalen. Op deze pagina’s worden verschillende bevolkingsgroepen in Nederland (kinderen, volwassenen, senioren en overige bevolkingsgroepen) de ADH’s per vitamine en mineraal vermeld. Daarnaast wordt er bij een aantal groepen een toelichting gegeven wanneer supplementen gewenst zijn en waarom.

Bronnen

  • Gezondheidsraad, Voedingsnormen Vitamine B6, foliumzuur en vitamine B12, 2003, Gezondheidsraad: Den Haag. p. 1-142.
  • Voedingsraad, Nederlandse voedingsnormen 1989, 1992, Voorlichtingsbureau voor de Voeding: Den Haag. p. 1-293.
  • Gezondheidsraad, Voedingsnormen: calcium, vitamine D, thiamine, riboflavine, niacine, pantotheenzuur en biotine, 2000, 2000/12: Den Haag. p. 1-182.
  • Gezondheidsraad, Evaluatie van de voedingsnormen voor vitamine D, 2012, Gezondheidsraad: Den Haag. p. 1-150.
  • Gezondheidsraad, Voedingsnormen: energie, eiwitten, vetten en verteerbare koolhydraten, 2001, Gezondheidsraad: Den Haag. p. 1-174.
  • Council, N., Nordic Nutrition Recommendations 2012 – Part 1 2013: Copenhagen.
  • EFSA, Scientific Opinion on Dietary Reference Values for Molybdenum. EFSA Journal, 2013. 11(8): p. 1-35.
  • EFSA, Scientific Opinion on Dietary Reference Values for Fluoride. EFSA Journal, 2013. 11(8): p. 1-47.
  • EFSA, Scientific Opinion of Dietary Reference Values for Vitamin C. EFSA Journal, 2013. 11(11): p. 3418.
  • EFSA, Scientific Opinion on Dietary Reference Values for Manganese. EFSA Journal, 2013. 11(11): p. 3419.
  • EFSA, Draft Scientific Opinion on Dietary Reference Values for pantothenic acid. EFSA Journal, 2014.
  • EFSA, Draft Scientific Opinion on Dietary Reference Values for biotin. EFSA Journal, 2014.
  • EFSA, Draft Scientific Opinion on Dietary Reference Values for iodine. EFSA Journal, 2014.
  • EFSA, Draft Scientific Opinion on Dietary Reference Values for niacin. EFSA Journal, 2014.
  • Dhonukshe-Rutten, R.A.M.e.a., EURRECA – Evidence-Based Methodology for Deriving Micronutrient Recommendations Critical Reviews in Food Science and Nutrition, 2012. 53(10): p. 999-1040.
  • Institute-of-Medicine, Dietary reference intakes for thiamin, riboflavin, niacin, vitamin B6, folate, vitamin B12, pantothenic acid, biotin and choline, 1998, National Academies Press: Washington DC.
  • Institute-of-Medicine, Dietary reference intakes for vitamin A, vitamin K, arsenic, boron, chromium, copper, iodine, iron, manganese, molybdenum, nickel, silicon, vanadium and zinc, 2001, National Academies Press: Washington DC.
  • EFSA, Tolerable Upper Intake Levels for Vitamins and Minerals – Scientific Committee on Food/Scientific Panel on Dietetic Products, Nutrition, Allergies, 2006, EFSA: Brussel.
  • EFSA, Scientific Opinion on the Tolerable Upper Intake Level of Vitamin D. EFSA Journal 2012. 10(7): p. 2813:1-45
Home
Shop
0 Wishlist
Search
More
More